müttəsif

müttəsif
ə. F.3 müəyyən sifətdə olan, müəyyən xasiyyətli

Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • müttəhid — sif. <ər.> Birləşmiş, birgə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • müttəsil — <ər.> 1. sif. Arasıkəsilməyən, biri birinin dalınca davam edən; bitişik, bağlanmış. 2. zərf Arası kəsilmədən, ara vermədən davam edən. Bəzi vaxt yağış başlayanda bir həftə müttəsil yağır. Ə. H.. Nəriman babasının müttəsil yağdırdığı və bir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • müttəhim — is. <ər.> İttiham olunan; günahkar, müqəssir, məhkəmədə ittiham edilən adam. Müttəhimi dindirmək. Müttəhimin müdafiəçisi. // Sif. mənasında. <Sədr:> Müttəhim Baxşının qiyamçılar təşkilatlarına mənsub olmağı haqqında sizin əlinizdə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hazır — sif. və zərf <ər.> 1. Bir işi icra etmək üçün lazım olan hər şeyi olan; amadə. Mən hazıram, gedə bilərik. Yola düşməyə hələ hazır deyil. Çıxışa hazır olmaq. – Qapının ağzında nökər Vəli hazır durubdur. Ü. H.. Qanadın üstündə o mehribanım;… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • məcnun — sif. və is. <ər.> 1. Dəli, divanə. Halı pəjmürdə, sanki bir məcnun; Anlaşılmaz nədir məramı onun. H. C.. Məcnun etmək – dəli etmək, divanə etmək. Məcnun olmaq – dəli olmaq, divanə olmaq. Məcnun olacaqsan bu təbiətlə nəhayət. H. C.. 2. məc.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • mənsub — sif. <ər.> Nisbəti və mənsubiyyəti olan, əlaqəsi olan, aidiyyəti olan. <Keşikçilərin> içində yapıncılı ləzgi və qumuq, Cavanşir elinə mənsub sallaqbığlı . . atıcılar var idi. Ç.. Zeynal öz yaramazlıqlarını doğrultmaq üçün mühitlərini… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • narazı — sif. <fars. na. . . və ər. razı> Razı olmayan, narazılıq ifadə edən; qeyri məmnun, incik. Narazı cavab. Narazı ton. – Gözəl qız, sənin bu narazı baxışların mənim buradan getməyimi tövsiyə edir. M. S. O.. // İs. mənasında. Çünki məmləkət… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xunxar — sif. <fars.> Qaniçən, zalım, cəllad, qandan doymayan; yırtıcı. Xunxar olan əfradi bəni növ’ünə daim; Bu vəhşiyü ğürranlarına şükr, xudaya! M. Ə. S.. Sən yazırsan mənə, ay molla ki, əşar yazım; Mülkədarı, bəyi və xanları xunxar yazım? Ə. N …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bir — say. 1. 1 rəqəmi ilə işarə olunan sayın adı, miqdar saylarının ilk vahidi. Üçdən bir çıxmaq. Beşin üstünə bir gəlmək. // Miqdarca tək. Bir cilddən ibarət kitab. 2. Zərf mənasında. Bir yerdə, birgə, birlikdə. Çörəyi bir yedik. 3. Sif. mənasında.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”